ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Սորոսն անհանգստանում է

Սորոսն անհանգստանում է
05.02.2019 | 01:13

Իշխանափոխությունից հետո օբյեկտիվորեն նոր իրավիճակ է առաջացել: Սակայն ինչպես ասում է Արթյուր Ռեմբոն, ոչ այն պատճառով, որ նորերը մտածում են, այլ որ` նրանց թելադրում են` ինչ մտածել:
Իհարկե, միանգամից կարելի է հասկանալ ծերուկ Սորոսի «շուկայական» անհանգստությունը. նա Հայաստանի համար նոր գին է առաջարկել, շուկան «ընդունել» է, բայց դեռ «շուկան չփակված», պարզվել է` փաթեթավորված ապրանքը շատ արագ է հնանում` բոլոր ոլորտներում գրանցելով լուրջ ֆիասկո:


ա) Արտքաղաքական. Հայաստանը գոնե մինչ այս պահը դեռ ռուսական «խաղերի» ծիրում է. Ռուսաստանին հաջողվում է «ծերուկի» փողերը աշխատեցնել իր օգտին: Դեռևս: Եվ չնայած հայաստանյան մենթալ պլանի փոփոխությանը, Հայաստանը Ռուսաստանի «տակից քաշելու» ահռելի ջանքերին, թավշյա, ոչ բռնիների «ուղեղային կենտրոններից» մեկը` Ռուսաստանին դուր գալու համար, իշխանությունների անունից (Ալեն Սիմոնյանի կողքին տես նաև Լիլիթ Մակունցին) «որոշել» է փոխել Հայաստանի հիմնը, անգամ` դրոշը:
Անցնելով առաջ` արձանագրենք. Հայաստանը փաստացի մերժեց բոլթոնյան առաջարկը` ամերիկյան զենք գնելուն առնչվող, Ռուսաստանից գնեց կործանիչներ` Փաշինյանի` Իրան սպասվելիք այցելության ֆոնին: Չմոռանանք` Իրանը, մինչ այս այցը, երկու անգամ հրավիրել էր Փաշինյանին` այցելելու Իրան, վերջինս հրաժարվել էր:
Չմոռանանք, որ Հայաստանի ուղղորդումը Սորոս պապիկի հետ իրականացնող միստր Բոլթոնի այցից հետո Հայաստանում հնչեց ամենատարակուսելի հայտարարությունը, թե հնարավոր է Իրանի հետ սահմանի փակում, երկրորդմանբ` Իրանը ավտորիտար երկիր է:
Փաստորեն, «իրավիճակ է փոխվել»:


բ) Ոչինչ չի ստացվում ամերիկյան «սև» և «գորշ» այդ երկու կարդինալների` Ղարաբաղյան նախագծումի դեպքում ևս: Փաշինյանը, որը բացարձակապես չի տիրապետում Ղարաբաղյան խնդրին, այնուհանդերձ, վերջին շրջանում անում է հայտարարություններ, որոնք «հետաքրքիր» են, նույն այդ ծերուկների ուղենշումներին դեմ գնալու մասով, ինչին դեռ պետք է ուշադիր հետևել:


դ) Նոր իշխանությունները, «մեղմիվ» ու դանդաղ, կարծես փորձում են խաղից հանել, թույլ են տալիս վարկաբեկել «սորոսականության առաջամարտիկներին» (Սանասարյան Դավիթ, Գրիգորյան Արմեն, Ղազարյան Թագուհի, Հարությունյան Արայիկ…), ավելին, սկսվել է բավականին հետաքրքիր շրջափուլ. հները սկսել են մոտ-մոտ անել նախկին` «սև, թալանչի, հակահեղափոխական» իշխանություններին, ի դեմս «Եվրանեստի» հայաստանյան պատվիրակության նախկին և ներկա ղեկավարներ Արմեն Աշոտյանի և Մխիթար Հայրապետյանի:


Ընդ որում, չենք բացառում, որ նույնը տեղի ունենա նաև մնացյալ` ԵԽԽՎ, ԵՄ տանդեմներում: Ձգենք պաուզան, հարցնելու` բանը կհասնի՞ Ղարաբաղյան «կոնսուլտացիաներին». երբեք մի ասա` երբեք: Կարծում ենք, եթե հասունանա անհրաժեշտ պահը, նման գործընթաց նույնպես կունենանք:


Ելնելով վերը շարադրվածից` պարոն Սորոսը նոր ուղերձ հղեց հայաստանյան իր «երկրպագուներին», վերջիններիս շարքերը ամրակայելու, նրանց «շուկայական» գինը կայուն պահելու համար. ասաց, որ հարկավոր լուրջ աջակցություն կտրամադրվի հայաստանյան հասարակական սեկտորին, ինչը մեծ ոգևորությամբ է ընդունվել «սեկտորի» կողմից:
Մենք քանիցս ենք խոսել հեղափոխության երկրորդ էշելոնի մասին: Հասկանալիորեն, սորոսյան-բոլթոնյան մեքենան պատրաստվում է երկրորդ «մարտին»` հեղափոխության երկրորդ փուլին` Հարավային Կովկասի այս մասում իրենց իդեա-ֆիքսը ավարտին հասցնելու համար:

Նկատենք, որ զուգահեռաբար գունավոր հեղափոխության լուրջ գործընթացներ են տեղի ունենում նաև Հարավային Ամերիկայում, և Վենեսուելայում գրեթե նույն սցենարը խաղարկվեց, որի մեղմ տարբերակը Հայաստանում էր իրականացվել. մեկ «բայցով»` Ռուսաստանն անչափ ակտիվ, «կենաց-մահու» կռիվ է տալիս Վենեսուելայում` Մադուրոյի, իրականում իր ազդեցությունը պահելու համար, ինչը Հայաստանում չարեց:
Ի դեպ, օդում նաև առկախ է հարցը, հանուն «որու՞» է լինելու երկրորդ փուլը. ԱՄՆ-ը ու՞մ վրա է այս անգամ դնելու «ստավկան»: Թեկնածուները, ի դեպ, շատ չեն, նրանք լրջորեն նախապատրաստվում են` չերևացող սցենարով: Նրանց թիմերն ու խաղային որակները կհստակվեն միայն այն ժամանակ, երբ Ղարաբաղյան խնդրի պարանը կձգվի իշխանությունների վզին` նոր պարտիա պարտադրելով բոլոր կողմերին:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3278

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ